Na inicijativu Sportskog društva „Borac“ 22. aprila 1950. godine, osniva se košarkaška sekcija. Za njeno osnivanje bili su zaduženi Vita Ivanišević i Dane Pavelić, tehničari u staklari.
Košarkaška sekcija je imala veliki broj pristalica, naročito srednjoškolaca. Međutim, zimski period prekida rad sekcije, da bi sledeće 1951. godine ponovo oživela.
Košarkaška sekcija u okviru sportskog društva „Borac“ igrala je u ovom periodu sa ekipama iz Ćuprije, Jagodine, Kruševca, Niša, Smederevske Palanke i drugih. Na predlog Živorada Despotovića, sekretara podsaveza, 1953. godine „Borac“ se registruje kao klub i uključuje u takmičenja sa muškom i ženskom ekipom.
Godine 1953. formirana je ženska ekipa od učenica srednjih škola. Prvi trener je bio Marko Živkov, pa Vita Ivanišević i na kraju Dane Pavelić. Treniralo se za vreme letnjeg raspusta, a turniri su se igrali sa ekipama iz Ćuprije, Trstenika, Kruševca i Svilajnca. Prvi košarkaški turnir u Paraćinu održan je 04.jula 1954. godine uz učešće ekipa „Partizana“ iz Ćuprije, „Napretka“ iz Kruševca, „Trstenika“ iz Trstenika i domaćeg „Borca“. Ženska ekipa „Borca“ osvojila je drugo mesto. Godine 1956. održan je turnir u Kruševcu, gde se ekipa nije proslavila, zauzela je poslednje mesto i najavila krizu ženske košarke. Tada Paraćinke ostaju i bez trenera, jer Vita Ivanišević odlazi na studije, pa već 1957. godine Paraćin nema žensku košarku.
Inicijativa ponovnog formiranja košarkaškog kluba pokrenula se 13.10.1970. godine. Inicijator, ondašnji nastavnik fizičkog vaspitanja Aleksandar Milićević, organizovao je turnir u košarci. Učestvovale su sve srednjoškolske ekipe. Posle dobrih igara na turniru ostvarena je atmosfera za održavanje osnivačke skupštine koja je održana 15.11.1970. godine. Izabrana je uprava, a za predsednika je izabran profesor ekonomske škole, Stevan Mitrović. Za trenera ženske ekipe je izabran nastavnik fizičkog vaspitanja u O.Š. „Stevan Jakovljević“, Vidosav Krstić. Skupština je jednoglasno prihvatila da se novi klub zove Omladinski košarkaški klub Paraćin, jer je inicijativa za formiranje kluba potekla na dan oslobođenja grada
Početak takmičarske sezone je zakazan za 25.04.1971. godine protiv ekipe „Goča“ u Vrnjačkoj Banji. Na kraju takmičarske sezone, ženska ekipa zauzima 7.mesto u konkurenciji od 10 ekipa.
I dalje je prisutan problem uslova za rad, a pogotovu u zimskim uslovima. Osnovna škola „Radoje Domanović“ je prihvatila žensku ekipu i dozvolila rad u fiskulturnoj sali. Godina 1972. je godina afirmacije košarke u Paraćinu. Paraćinke u vrlo jakoj konkurenciji osvajaju četvrto mesto i stiču pravo da se bore u Republičkoj ligi Srbije. Ovaj uspeh košarkašica zainteresovao je i saveznog kapitena Borivoja Cenića, koji je 13. juna došao u Paraćin. To je prvi put da u naš grad dolazi jedan Savezni kapiten. Košarkašice Paraćina, 05.11.1972. godine, ispisuju novo poglavlje u svojoj kratkoj istoriji. U Finalu juniorskog prvenstva Srbije u Novom Sadu, ekipa osvaja drugo mesto, iza „Voždovca“, a ispred „Vojvodine“ i „Partizana“ iz Novog Sada, „Crvene Zvezde“ i „Studenta“ iz Niša. Osvajanjem drugog mesta Paraćinke stiču pravo učešća na državnom juniorskom prvenstvu 29.11.1972. godine u Tuzli. Ekipa, nažalost, mora da otkaže učešće iz finansijskih razloga.
Za članove kluba 22.04.1973. godine je dan radosti. Košarka dobija svoj dom, igralište. Paraćinke po prvi put startuju u Republičkoj ligi Srbije, 28.04.1973. godine, pred domaćom publikom i to protiv ekipe „Mladosti“ iz Zaječara, a rezultat je 64:47 u korist ženske ekipe iz Paraćina. Još veće interesovanje je vladalo za utakmicu protiv bivših prvoligaša „Radničkog“ iz Beograda, „Sevojna“ iz Užica i „Studenta“ iz Niša. Na kraju prvenstvene sezone, ekipa neočekivano zauzima četvrto mesto u konkurenciji od deset ekipa. Iskusnije za jednu takmičarsku sezonu, košarkašice učestvuju na juniorskom prvenstvu Srbije. U znak priznanja, Paraćinu se dodeljuje da bude domaćin polufinalnog turnira za juniorke. Paraćinke su ubedljivo savladale sve svoje protivnike i kvalitetnim igrama najavile kandidaturu za najbolju juniorsku ekipu Srbije.
Na dan oslobođenja grada 13.10.1973. godine mlade košarkašice Paraćina priređuju veliko iznenađenje u Beogradu. Pobedom nad velikim favoritom „Voždovcem“ osvajaju titulu prvaka Srbije. Poslednjim uspehom ženski košarkaški klub postaje najbolja ekipa u gradu na Crnici.
U takmičarskoj 1974. godini naše košarkašice startuju odlično. Na kraju osvajaju drugo mesto iza niških studentkinja, koje postaju članice najelitnijeg društva.
Godina 1975. postaje godina najvećeg uspeha paraćinske košarke. Po prvi put grad dobija prvoligaša. Kao najsvetliji datum paraćinske košarke ostaje 22.09.1975. godine. Tog dana sastale su se na košarkaškom igralištu pred rekordnim brojem gledalaca ekipe OKK „Paraćin“ i KK„Partizan“ iz Beograda. Paraćinke su ubedljivo pobedile rezultatom 91:70. To je ujedno bila i promocija prvoligaša pred domaćom publikom uz aplauz, cveće i čestitke za tako divan uspeh. Ekipa OKK „Paraćin“ koja je podnela najveći teret do pune afirmacije kluba: Stefanović, Manojlović, Dobrosavljević, Petrović S. Tornjanski, Petrović A., Lalić V., Taranovski S, Sretenović G., Mirčić S., Nikolić I., Tornjanski K., Stojković J. i trener Đorđević, izborili su prvoligaški status, na opšte zadovoljstvo svih sugrađana.
Nakon plasmana u društvo najboljih 1975. godine ženska ekipa postaje sve popularnija. Uz veliku borbenost, stručni rad i pomoć sugrađana, uspevaju da se održe u najjačoj ligi sve do 1978. godine.
Nakon nekoliko godina u nižem rangu takmičenja, u septembru 1981. godine, pod vođstvom Božidara Đorđevića, košarkašice nadmoćno pobeđuju u ligi i stiču pravo nastupa u II ligi. I onda se događa nešto nesvakidašnje. Posle dobijanja pehara za osvojeno prvo mesto u ligi, nekim čudnim administrativnim putem devojkama iz Paraćina uskraćeno je pravo da igraju tamo gde im je i mesto. I pored toga što je celoj javnosti bilo jasno o kakvoj nepravdi se radi, i pored toga što je KSS priznao grešku, za ekipu Paraćina nije bilo izlaza, pa je ostala u nižem rangu. U narednih nekoliko godina nema naročitih događaja i rezultata, ali polako sazreva nova, mlada ekipa košarkašica.
Godine 1986. ženska košarka ekipa zauzima prvo mesto u Međuregionalnoj ligi (22 utakmice, 18 pobeda). Uspešno se startuje u Jedinstvenoj ligi Srbije, 1988. godine OKK „Paraćin“ zauzima peto mesto.
U novembru 1989. godine košarkašice su samo korak ispod prve B lige, a to su uspele da postignu: Vasić, Trajković, Simić, V. Petrović, Antonijević, Mihajlović, Maksimović, Micić, Milutinović, Jeftić, S. Minić. Ekipa ima problema oko odlazaka na utakmice, pa trener Đorđević i uprava kluba apeluje na gradska preduzeća da izađu u susret. Ovu sezonu košarkašice završavaju na četvrtom mestu, a naredne godine na petom mestu. Posle nekoliko sezona igranja u ovom rangu takmičenja oformila se ekipa za veća dela. Pod nadzorom trenera Đorđevića, stasale su nove klinke.
Košarkašice su 1992. godine ponovo najbolja ekipa u gradu. Bez poraza završavaju takmičenje u ovoj sezoni i prelaze u prvu B ligu. Paraćin opet ima prvoligaša.
Profesor Đorđević, dugogodišnji trener ženske ekipe se umorio od stalnih borbi za vrh. Žensku ekipu preuzimaju mladi treneri Aleksandar Marković i pomoćnik Ivan Mitrović i kreću sa devojkama u borbu sa novim elanom. Već po utvrđenom redosledu košarkašice nadiru prema vrhu marljivim radom i punim entuzijazmom. Sezonu 1995.-1996. završavaju veoma uspešno i u Kruševcu svojom pobedom overavaju vizu za elitno društvo.
U narednoj sezoni 1996.-1997. košarkašice se takmiče u prvoj A Saveznoj ligi, vođene od strane trenera Marković Aleksandra. U martu 1997. godine liga se završava. Paraćinke zauzimaju 11.mesto i ispadaju iz elitnog društva, nastavljajući dalje takmičenje u nižem rangu.
Devojke su se u sezoni 1997.-1998. takmičile u prvoj Srpskoj ligi-istok. Tu su sezonu završile na četvrtom mestu. Narednu sezonu 1998.-1999. devojke su se takmičile u prvoj Srpskoj ligi-zapad. U drugom delu lige, posle osmog kola, prvenstvo je prekinuto zbog ratnih okolnosti. Sa njima je i dalje radio trener Marković Aleksandar i pomoćnik Mitrović Ivan. U ovoj sezoni su se takmičile i kadetkinje i juniorke u ligi mlađih kategorija. Prvenstvo nije završeno zbog rata.